Can Sensizim

Baş ucumda sayıklıyor başı bozuk gece..
Kursağında küflü bekleyişler var odaların..
Ve eşiklerde yarım kalmış sözler ..


Cansesim !
Gidişinle binlerce çarmıha gerildi ruhum.
Adından devşirdiğim hecelerle,
Harf harf cesetler giyindim durdum..





Siyahımın şafağı söküyor yine..
Görüyor musun?
Ölüme doğarken üstüme yıkılıyor bu koca şehir!...
İnan bana,
Her gün yüzümü döndüm.
Küskün güneşe hep selam durdum.
Değil benden yana ama,
Suçsuzum!


Bilmiyorsun..
Sükut lehçem,
Görmüyorsun..





Gözlerimi yıkamalıyken güneşler,
Karanlıklar devriliyor içime.
Her gece hüznü sürüp kaleme
Gecenin şakağına kırık şiirler sıkıyorum!..


Uzun soluklu bir besmele kuşanıp,
Yetişiyorum koşar adım yanlızlığıma.
Yüreğimin tek ganimeti,
Kesif bir düş kırığı ardımda!...


Kanrevan oldu seslerim,
Aşkla doğrandı,
Dilim lal, dilim naçar,
Bir suskuda kilitliyim..


Canımı yaktı geçti yetim gülüşün,
Avuçlarım har kokuyor.
Geceler gözlerimde paramparça,
Uykumdan ince ince kan sızıyor..


Ölümseten bir sesle sendeledim arsız yokluğunda,
Bak işte! Sonunda devrildim.
Çığırtkan soluklarla,
Arenefesindeyim son nefeslerin...





Artık versen ellerini,
Neye yarar cansesim?
Gözyaşlarımı aralasan,
Neye yarar?
Umudu düşürdüm ellerimden,
Yamayamadım!
Ve ben dağıldım ardından.
Ellerim bir duada asılı kaldı!
Derman/sızım ...


...


...



Sen hep gelme!
(aminlerdir benim azığım)